Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 95 PDF Εκτύπωση E-mail
Δευτέρα, 31 Μάιος 2010 21:56

ΚΥΚΛΟΦΟΡEI

το  95ο φύλλο (Ιούνιος 2010)

της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

diadromi_95

 

Βρίσκεται σε περίπτερα και πρακτορεία εφημερίδων – περιοδικών

σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, τις πόλεις και τα νησιά του ελλαδικού χώρου

από την Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

 

 

Σύντροφοι/συντρόφισσες και φίλες/οι

Είναι πανθομολογούμενο ότι δεν υπάρχει, ούτε στον ελάχιστο βαθμό, κάποιου είδους συναίνεση εκ μέρους της κοινωνίας για την εφαρμογή σχεδίων «διάσωσης» εκ μέρους των εξουσιαστών, που γυρεύουν την «πόρτα εξόδου» από την «κρίση», είτε αυτή προσδιορίζεται πολιτικά, είτε οικονομικά. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι υπάρχει μια απόλυτη αδυναμία του πολιτικού «συστήματος» να προβλέψει τη συνέχεια, να κερδίσει χρόνο, να οχυρώσει τα «κάστρα» του και να αναδιατάξει τις δυνάμεις του απέναντι σ’ έναν γενικευμένο κοινωνικό ξεσηκωμό. Η δράση των συμμοριών, που τελικά δολοφόνησαν τρεις ανθρώπους την ημέρα που διαδήλωναν σ’ όλο τον ελλαδικό χώρο εκατοντάδες χιλιάδες οργισμένοι άνθρωποι, λειτούργησε διαλυτικά σ’ αυτόν τον ξεσηκωμό, προσφέροντας ένα τέτοιο αποτέλεσμα, που οι κλασσικοί μηχανισμοί καταστολής δεν θα μπορούσαν ποτέ να επιτύχουν. Η δράση αυτή ήρθε να συκοφαντήσει και –το χειρότερο– να κατασκευάσει συνθήκες κοινωνικής περιφρόνησης, αλλά και καχυποψίας για τις αναρχικές απόψεις και πρακτικές. Μα, θα πει κανείς, είναι ξεκάθαρα εχθρικοί οι αναρχικοί σ’ αυτές τις λογικές, όχι μόνο τώρα, αλλά και στο παρελθόν, με αποτέλεσμα επανειλημμένα να συγκρουστούν με διάφορους τρόπους σε ποικίλες εκφράσεις τους.

Δυστυχώς, το γεγονός αυτό δεν στάθηκε αρκετό ώστε να αποτραπούν οι αθλιότητες και τελικά οι δολοφονικές επιθέσεις της 5ης Μάη. Και αυτή η διαπίστωση όσο και να είναι πικρή, δεν μπορεί να κρυφθεί. Και κάτι ακόμα. Η εξέγερση που ξεκόβεται από τις κοινωνικές της ρίζες δεν προφητεύει ένα κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο. Όσοι αγωνίζονται για την κοινωνική απελευθέρωση και, ακόμα περισσότερο, εμπνέονται από την αναρχική προοπτική, δεν μπορούν να κινούνται από λογικές διατήρησης πολιτικών φατριών και προάσπισης των συμφερόντων τους, που αργά ή γρήγορα αποκτούν και υλικές εκφράσεις. Η κομματική πειθαρχία δεν έχει πολλές φορές καμία διαφορά όταν βαπτίζεται «επαναστατική ομερτά».

Ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση και εκμετάλλευση δεν προϋποθέτει την εξασφάλιση χρηματικών πόρων και μάλιστα διόλου ευκαταφρόνητων. Πάθος ναι, ανιδιοτέλεια ναι, και αυταπάρνηση ακόμα περισσότερο. Η συνέπεια λόγων και πράξεων δεν είναι προαιρετική για τους αναρχικούς. Για τους κάθε λογής επαναστάτες μπορεί. Για τους αναρχικούς, όμως, σε καμία περίπτωση. Δεν μπορεί να υπάρχει αγώνας για ζωή, ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα, όταν στην πράξη απαξιώνεται η ζωή, το ήθος είναι ανύπαρκτο και το μυαλό που είναι θολωμένο από ουσίες βλέπει παντού «στόχους» προς εξόντωση...

Ο Σαιν Ζυστ πριν τη Γαλλική επανάσταση είχε ταχτεί κατά της θανατικής ποινής προτείνοντας «οι δολοφόνοι να φορούν μαύρα για όλη τους την ζωή», ενώ, επίσης, ήταν υπέρμαχος μιας δικαιοσύνης που δεν θα προσπαθούσε να ανακαλύψει την ενοχή του «κατηγορουμένου», αλλά τις αδυναμίες του, γιατί έλεγε ότι «αν και το δέντρο του εγκλήματος είναι σκληρό η ρίζα του είναι τρυφερή». Συνήθιζε να λέει, ακόμη, ότι «όλες οι πέτρες είναι κομμένες για το χτίσιμο της ελευθερίας», αλλά και ότι «το τέλειο έγκλημα θα γίνει ένα είδος θρησκείας και οι κακούργοι θα τρυπώσουν στην ιερή κιβωτό».

Και όμως ο δρόμος προς την τυραννία αποδείχθηκε ότι δεν ήταν διόλου μακριά στην πράξη. Οι νόμοι των επαναστατών, μάς είναι τόσο εχθρικοί όσο και οι νόμοι κάθε εξουσίας, περιφρονούμε την ισχύ των οπλών τους όσο περιφρονούμε και την ισχύ των όπλων κάθε εξουσιαστή, η θεολογία τους είναι τόσο αποκρουστική όσο και η θεολογία των παπάδων.

Καμία υπόθαλψη, καμία αυταπάτη. Ο δρόμος ανοίγει, δεν έχουμε παρά να τον διαβούμε, με καθαρή καρδιά, με σθένος και χωρίς παζάρια, μικρά ή μεγάλα…

Ιούνιος 2010

 

Από τα Περιεχόμενα

 

  • Ζωή και Ελευθερία παντοτινά, απέναντι στο θάνατο που σπέρνει κάθε εξουσία
  • Η ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ της 5ης Μαΐου στην Αθήνα και η παρ’ ολίγον κατάληψη της Βουλής
  • Ο αναρχικός αγώνας δεν περιορίζεται, δεν εκβιάζεται και δεν υποτάσσεται
  • Και στα λασπόνερα καθρεφτίζεσαι ουρανέ
  • Η ανθρωπιά και ο αυτοσεβασμός δεν είναι λάστιχο που το τραβάει κανείς όπως τον βολεύει
  • Σκέψεις και «στραβά μάτια»
  • ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ 5ης ΜΑΪΟΥ, ΣΤΙΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ!
  • Πετρελαιοκηλίδα «ΚΑΤΡΙΝΑ» στον Κόλπο του Μεξικού
  • Προσωπική μαρτυρία
  • Αθήνα: Εκτεταμένες προσαγωγές και αποκλεισμοί χώρων πριν την πορεία της 20 Μαΐου 2010
  • Το σύνδρομο της βίας και της «αντιβίας»
  • ΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ «ΝΑ ΚΑΕΙ, ΝΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΒΟΥΛΗ;»
  • ΚΟΛΟΜΒΙΑ: Είναι η απαγωγή μέθοδος επαναστατικού αγώνα;
Τρόποι επικοινωνίας 
προσωπικά: ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Αθήνας: Σαριπόλου 8 (Δίπλα στο Μουσείο)  
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ Θεσσαλονίκης: Δελμούζου 3 
ταχυδρομικά: Τ.Θ. 26054, Τ.Κ. 10022, ΑΘΗΝΑ  
τηλεφωνικά:  69 73 79 92 07

Συνδρομή Εσωτερικού (για 10 φύλλα): 20 ευρώ

Συνδρομή Ευρώπης (για 10 φύλλα): 30 ευρώ




 
Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 31 Μάιος 2010 22:42
 



Με την υποστήριξη του Joomla!. Valid XHTML and CSS.