Ας συνεχίσουμε να χαράζουμε δρόμους για την αναρχία, με αδέσμευτη  σκέψη και δράση!


Επικοινωνία

ΟΛΟ ΝΟΜΟΙ ΚΙ ΑΣΤΥΝΟΜΟΙ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΙ; PDF Εκτύπωση E-mail
Στις 7 Ιουλίου συνελήφθησαν οι Γ. Καλαϊτζίδης και Π. Καρασαρίνης με κομμάτια από ασπίδες, οι οποίες είχαν αφαιρεθεί μετά από επίθεση σε κλούβα των ΜΑΤ. Τις επόμενες μέρες έγινε έφοδος στα σπίτια τους ενώ συνελήφθη και ο Π. Ασπιώτης. Όλοι κατηγορήθηκαν σύμφωνα με τον τρομοκρατικό νόμο και βρίσκονται προφυλακισμένοι.

Είναι αναμενόμενο η καταστολή να αποκτά ιδιαίτερες διαστάσεις όταν το κράτος θέλει να επιδείξει αυστηρότητα επιδιώκοντας να καθηλώσει κοινωνικούς αγώνες.

Αυτή η καταστολή βρίσκει πρόσφορο έδαφος να επεκταθεί και να εφαρμοστεί μέσω των νόμων, θεσμών και μηχανισμών του σε κάθε περίπτωση. Γίνεται όμως ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν έρχεται να ασκηθεί εκεί όπου αναπτύσσεται ο αυτοπεριορισμός της κοινωνικής δράσης. Ο τρομοκρατικός νόμος επιδιώκει, ακριβώς μέσα από την προσπάθεια επιβολής του τρόμου, να επιβληθεί, αφού εξαναγκάσει τους αγωνιζόμενους στον περιορισμό της δράσης τους.

Οι συγκρουσιακές πορείες και διαδηλώσεις, οι δυναμικές καταλήψεις, η έντονη και αδιαμεσολάβητη δράση των καταπιεσμένων στους δρόμους, είναι οι μόνιμοι και επικίνδυνοι αντίπαλοι του εκσυγχρονισμένου κρατισμού αλλά και της κάθε μορφής κυριαρχίας.

Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια η επιδίωξη του κράτους είναι να περιορίσει έως και να εξαλείψει αυτές τις μορφές κοινωνικής δράσης, επιζητώντας ακόμα και την απομάκρυνση των πορειών από το κέντρο των πόλεων.
Η εικόνα της κοινωνικής ευταξίας και ειρήνης μπορεί να διευθετηθεί, —αλλά και να διευθετήσει—, τις όποιες διαφορές ανάμεσα στο κράτος και τα διάφορα κομματικά παραρτήματά του (κοινοβουλευτικά και μη), που σπεύδουν να περιορίσουν στο ελάχιστο δυνατό τις κεντρικές πορείες ή επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή περιχαράκωση και ευνουχισμό τους —σ’ εκείνες τις περιπτώσεις που τις πραγματοποιούν— θέλοντας να εμφανίσουν «αγωνιστικό» προσωπείο.
Αυτές, όμως, είναι οι προϋποθέσεις και εγγυήσεις με τις οποίες γίνεται προσπάθεια να δικαιωθεί η επιβολή του κάθε τρομοκρατικού νόμου μέσα σ’ ένα γενικευμένο σύστημα κοινωνικής ειρήνης και συναλλασσόμενης ευπρέπειας των «διεκδικήσεων». Μέσα σ’ ένα τέτοιο κλίμα είναι εύκολος ο χαρακτηρισμός και η δίωξη διάφορων πρακτικών, που εμφανίζονται ή χαρακτηρίζονται ως περιφερειακές.
Γιατί, είναι γενικά παραδεκτό, από την μακρόχρονη εμπειρία που υπάρχει, μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, πως, μόνο η πολύμορφη δράση είναι ικανή να κτυπά σε καίρια σημεία και με αποτελεσματικό τρόπο τους κρατικούς σχεδιασμούς. Η πολύμορφη δράση, που γεμίζει τους δρόμους με αφίσες, με τρικάκια, με προκηρύξεις, με οδοφράγματα, με πάθος και φωνές ανθρώπων που συγκρούονται ενάντια στο κράτος και τις επιλογές του. Η πολύμορφη δράση, όπου οι άνθρωποι συνθέτουν τις δυνάμεις και τις επιθυμίες τους για να δώσουν ένα ακόμα πλήγμα στο κρατικό θηρίο.
Εφ’ όσον λοιπόν, η χρησιμοποίηση και εφαρμογή του τρομοκρατικού νόμου (αλλά και του οποιουδήποτε νόμου) από τους κρατούντες, δεν είναι κάτι το περιστασιακό, είναι επόμενο η καταπολέμησή του να μην περνά μέσα από δικαστικές και δικονομικές «επιτυχίες» και «νίκες». Η επιλογή του αγώνα για την κατάργηση ενός νόμου, σε μια τέτοια περίπτωση, γίνεται στο πεδίο «μάχης» που θέλει το κράτος. Εκεί όπου «παίζουν» οι θεσμοί και μηχανισμοί του. Μέσα σ’ ένα τέτοιο πεδίο, ο κοινωνικός αγώνας μετατρέπεται σε μέσο ενίσχυσης των δικονομικών και πολιτικών «αγώνων». Με τέτοιου είδους δικολαβικούς «αγώνες», η αθώωση χρησιμοποιείται σαν μέσο για την επικύρωση της κρατικής κυριαρχίας και αποκλειστικότητας στην εφαρμογή της δικαιοσύνης και από την άλλη πλευρά η καταδίκη επιβεβαιώνει τη δυνατότητα εφαρμογής της καταστολής από το κράτος και μάλιστα με αναγνωρισμένη πλέον δικαιοδοσία σ’ αυτό και τα όργανά του.
Αλλά,
οι αγώνες για την «κατάργηση» νόμων περνούν άμεσα και σταθερά μέσα από τον αδιάλλακτο και πολύμορφο κοινωνικό αγώνα ενάντια στο κράτος και τους κάθε είδους μηχανισμούς καταπίεσης κι εκμετάλλευσης,
περνούν μέσα από την άρνηση του περιορισμού και του αυτοπεριορισμού των συγκρουσιακών πρακτικών και της μετατροπής τους σε ελεγχόμενη - πολιτική βία που ισοδυναμεί με ευνουχισμό και μετατροπή τους σε διαπραγματεύσιμα μέσα.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ’ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΕΛΙΑ (ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ)

Αθήνα, 3 Οκτωβρίου 2005

Αναρχική Αρχειοθήκη

 



Με την υποστήριξη του Joomla!. Valid XHTML and CSS.